Vrijheid

Je vraagt je misschien wel af, waarom is de titel van deze weblog vrijheid!? Je bevindt je in Argentinië voor een jaar. Je kan doen wat je wil, op school hoef je nauwelijks wat te doen en zoveel verplichtingen heb je niet. Maar toch is er altijd wat je bezig houdt en dat zal ook nooit veranderen en genieten heb ik de afgelopen tijd ook zeker wel gedaan. Het klinkt misschien raar, maar die echte vrijheid heb ik nooit echt gevoeld. Echt gevoeld dat ik nu op mn eigen benen sta zonder iemand die me aangeeft waar ik heen zou moeten gaan of me een handje helpt. Want steeds als ik hier ergens naar toe wilde of wat af ging spreken met iemand en ik eigenlijk met bijvoorbeeld de bus naar het centrum zou moeten gaan. Zeiden mn ouders altijd van: “als je nou even wacht dan kunnen wij je brengen” en “met de bus is erg gevaarlijk alleen, Tani of Gre gaat wel met je mee”. Ik heb dus altijd wel kunnen doen wat ik wilde maar was nooit echt alleen.
Afgelopen vrijdag moesten ze me wel alleen laten gaan aangezien ik Fien (een Belgische exchanger) op moest halen, die bij mij bleef slapen, en mijn ouders zich niet hier bevonden. Na wat geregel en wat extra smsjes om mijn moeder hier gerust te stellen kon ik om 4 uur eindelijk met de bus naar het centrum. Ondanks dat ik in de stad zelf woon, toch nog een tocht van 45 minuten (verkeer zat tegen). In de bus werd ik zoals gewoonlijk weer heerlijk aangestaard, maar het voelde wel vrij, geen zusje meer die me zei wanneer we er waren etc. Het echte vrije gevoel kwam later pas. Ik was per ongeluk 1 halte te laat uitgestapt dus kwam ik aan de andere kant van de snelweg terecht. Ik moest terug lopen, over de snelweg heen, hierdoor kwam ik op een wat hoger punt te staan en keek ik uit over Córdoba. Dit was het moment dat ik me pas echt vrij voelde! En dat voelde onwijs goed!

Hierna met Fien de stad in gegaan en wat gedronken met nog wat andere exchangers. De tijd vloog voorbij en voor ik het wist zaten we bij iemand thuis Aziatisch te eten. Dat eten ze hier niet veel en het smaakte na zo’n 4 maanden erg goed. Na het eten gingen we door La Barra Boliche. Hier hebben we een erg gezellige avond gehad. Helaas liep het feest om half 5 al aardig dood en stopte het om 5 uur. Ondanks dat lagen we weer om half 7 in ons bedje. Het gaf een raar gevoel dat het al licht was.
De volgende ochtend was het weer vroeg op aangezien Fien en Heleen (NL, die de vorige avond ook mee uitgeweest was) weer door gingen naar Carlos Paz. Hun lift ging alleen niet meer door dus hebben we andere plannen gemaakt: met zn 3en de stad in. Lekker Benelux middagje.
Heleen had al gegeten dus hadden Fien en ik een pizza gekocht om mee te nemen en ergens in de stad op te eten. Zo gek als wij waren hadden we een originele plek uitgekozen om onze luch (om half 4 smiddags) op te eten: midden voor een kruising. Tussen 2 banen was namelijk een stuk van zo’n 3 meter met wat bomen en een stenen verhoging waar we lekker op zaten. Vanaf 2 kanten kwamen de autos langs geraasd maar dat had wel wat. Dus daar zaten dan 3 blonden meiden een pizza te eten midden op een straat in Córdoba, Argentinië. Als toe hadden we een ijsje met natuurlijk dulce de leche. Daarna was het al weer tijd om te vertrekken. Heleen en Fien naar Carlos Paz en ik naar huis. Op de weg terug naar huis begon de vermoeidheid toe te slaan dus ik had het zwembad snel gevonden om daar lekker aan het boek te beginnen wat ik heb geleend van Fien.
De tijd ging snel maar heb het erg gezellig gehad!

Ander onderwerp is dat ik het vorige week eindelijk voor elkaar heb gekregen om een volleybalclub te vinden. Dinsdag had ik dan mn eerste training. Het voelde heerlijk om weer een keer echt goed te sporten. De blaren van het hardlopen zijn weer open gegaan, mn tenen zijn nog blauwer en heb aardig wat blauwe plekken op mijn onderarmen, maar dat was het allemaal helemaal waard. De meiden waarmee ik train zijn echt schatten en donderdag na mijn 2e training hebben we dan ook met zn allen wat gedronken! Het enigste probleem is dat de trainingen onder schooltijd beginnen en ik dus school moet verlaten om erheen te gaan. Voor mij geen probleem want ik verveel me toch maar op school maar school zelf is er niet zo blij mee. We moeten even kijken hoe we dit op gaan lossen maar komt vast wel goed, er zijn nog maar 2 weken van school te gaan.

De rest van de week spaanse les gehad, waar ik nu niet meer alleen zit. Ik zit met een meisje uit Rusland. Stukke leuker en gezelliger met zn 2 en gelukkig zitten we ook mooi op hetzelfde niveau.
We praten nu nog meer tijdens de lessen. Niet alleen leren we nu beter spaans spreken maar ook leren we elkaars landen kennen. Mijn beeld van Rusland is nu al heel anders dan dat het was.
Ik ben al een aantal weken klaar met mijn boek en hoop binnenkort een keer de toets te maken van Celec, zodat we verder kunnen met een volgend niveau.

Op school ben ik nu ook iets drukker. Ik heb nu al een aantal toetsen gemaakt voor Engels, Wiskunde en Economie. Economie viel me onwijs tegen, niet dat de stof moeilijk is, gemakkelijk zelfs, maar ik kon de vaktermen gewoon niet onthouden. De toets (die mondeling was) ging dan ook niet erg best, ik begreep de vragen vaak verkeerd en kon mezelf niet goed uitleggen. Ze vroeg me achteraf zelfs: wat moeten we met jou. Gelukkig dat ik met engels een 9 gemiddeld sta en dat wiskunde na de toets van vandaag ook weer hoog staat!

Gisteren heb ik pepernoten gebakken. Om zo toch een beetje in de Sinterklaas sfeer te komen, wat lastig is als het zo warm is. Ze waren aardig gelukt, alleen iets te veel kaneel aangezien ik de speculaaskruiden zelf moest maken. Maar ondanks dat waren ze binnen 5 minuten allemaal op!

Dit weekend hoop ik naar de nieuwe Harry Potter te gaan. Waarschijnlijk zal dit zijn met Flor en haar zus Antonella!!

Alvast een hele fijne sinterklaas gewenst!
Alle foto's staan weer op http://picasaweb.google.com/Dekker.Annette

Heel veel liefs
Annette

p.s. Het gas blijkt uitgevallen te zijn dus dat betekend koud douchen en geen mogelijkheid om water te koken etc. Wens me sterkte want het blijft zo het HELE weekend!